تو چه ساده ای و من ، چه سخت

تو پرنده ای و من ، درخت.
آسمان همیشه مال توست
ابر، زیر بال توست
من ، ولی همیشه گیر کرده ام.

تو به موقع می رسی و من،
سال هاست دیر کرده ام.
***
خوش به حال تو که می پری!
راستی چرا دوست قدیمی ات _ درخت را _ با خودت نمی بری؟

***
فکر می کنم توی آسمان

جا برای یک درخت هست.
هیچ کس در بزرگ باغ آفتاب را روی ما نبست.

یا بیا و تکه ای از آسمان برای من بیار
یا مرا ببر توی آسمان آبی ات بکار.

***
خواب دیده ام دست های من آشیان تو می شود.

قطره قطره قلب کوچکم آب و دان تو می شود.

میوه ام: سیب سرخ آفتاب.

برگ های تازه ام: ورق ورق نور ناب.

***
خواب دیده ام شب، ستاره ها از تمام شاخه های من تاب می خورند.

ریشه های تشنه ام توی حوض خانه خدا آب می خورند.

***

من همیشه خواب دیده ام، ولی ...

راستی ، هیچ فکر کرده ای یک درخت

توی باغ آسمان چقدر دیدنی ست!

ریشه های ما اگرچه گیر کرده است
میوه های آرزو، ولی رسیدنی ست

"عرفان نظر آهاری"